top8 najpiękniejszych ras koni na świecie

Hej wszystkim!

W dzisiejszym poście przedstawię Wam TOP8 najpiękniejszych moim zdaniem ras koni.

Czytając tę listę proszę, pamiętajcie, że jest to jedynie moja opinia, a rzeczą o wiele ważniejszą od wyglądu jest charakter i relacja łącząca konia z człowiekiem.

8. Zawsze wymieniając najpiękniejsze na świecie rasy koni wymienia się wśród nich Haflingery. I wydaje mi się, że nie bez powodu - ich piękna zazwyczaj izabelowata maść i jasna, gęsta grzywa budzi zachwyt wielu ludzi. 

Haflinger to małe, sympatyczne i spokojne z natury konie pochodzące z Tyrolu w południowej Austrii. Nazwa wywodzi się od wioski Hafling, a charakterystyczną cechą wyglądu jest gniada sierść i jasna grzywa.

Z uwagi na swoją siłę i cierpliwość Haflingery pełniły rolę koni roboczych, lecz współcześnie traktowane są bardziej uniwersalnie, sprawdzając się w większości sportów jeździeckich. Spokojny i zrównoważony temperament czyni z nich także doskonałe konie rodzinne.

Haflingery przyzwyczajone są do zimna i trudnych warunków alpejskich, dzielnie radząc sobie na stromych, pokrytych śniegiem zboczach. 

Rasa ta powstała pod koniec XIX wieku. Zasadniczo haflinger jest efektem krzyżowania czterech ras koni:

• notyckiej
• bośniackiej
• huculskiej
• czystej krwi arabskiej
• 
  

Zalicza się go do koni typu jucznego. Bardzo często używa się ich do pracy w działalności na terenie górzystym, lecz równie dobrze spisują się przy pracy pod siodłem. Haflingery są najwyższymi kucami o mocno rozwiniętym tułowiu, suchych kończynach oraz rozłupanym zadzie. 

W kłębie mierzą średnio od 140 do 155 centymetrów. Mimo wyglądu tłuściutkiej kluseczki waży od 400 do 500 kilogramów. 

Przedstawiciele tej rasy stosunkowo późno dojrzewają - do pracy wykorzystuje się w wieku 3,5 roku.

Konie te hodowane są w krajach europejskich, Stanach Zjednoczonych i Turcji.

Mają zwykle izabelowate lub jasno-kasztanowate umaszczenie z konopiastą grzywą i ogonem. 

7. Niektórzy mylnie nazywają mustangami wszystkie dzikie konie, ale prawdziwy mustang to potomek koni przywiezionych do Nowego Świata przez Hiszpanów. Surowy klimat sprawił, że mustangi to konie wymagające dyscypliny, ale bardzo inteligentne i wymagające od jeźdźca szacunku. 

Mustang wywodzi się z odludnych obszarów Ameryki. Nazwa ta pochodzi od hiszpańskiego słowa "mesteno', które oznacza "uciekinier" bądź "dziki", co dobrze oddaje charakter rasy, która została oswojona, a następnie wtórnie zdziczała. Jako, że nie ma ściśle określonych standardów wyglądu mustanga, poszczególne osobniki mogą się znacząco różnić. Najczęściej jednak spotyka się ubarwienie brązowe, gniade i kasztanowe deresz. 

Mustang, który jest spokrewniony ze wszystkimi rasami koni, niewiele się od nich różni. Przeciętna wysokość w kłębie 142 cm, lepiej zbudowane, wytrzymalsze i mają silniejsze uzębienie niż konie udomowione. Krzyżówki z innymi rasami koni spowodowały, że mustangi nie mają określonej maści. Średnia długość życia mustanga wynosi około 20 lat.

Mustangi pojawiły się na skutek działalności człowieka. Jako hiszpańskie konie uciekły człowiekowi i zdziczały. Swoim działaniem człowiek o mało nie doprowadził do ich wyginięcia. Pod koniec XVIII w. było ich około 5 mln. Kiedy zaczęto uprawiać prerię, zaczęto również zabijać mustangi. Ginęły one tysiącami. Najwięcej zabito ich jednak w XX w., kiedy to w trakcie I wojny światowej strzelano do nich ze względu na ich skórę oraz żeby zapewnić pokarm zwierzętom domowym. Od 1971 r. mustang jest pod ochroną. Z 5 mln populacji mustangów zostało dziś tylko około 10 tys. osobników. 

6. Uszy koni marwiari zna już chyba każdy interesujący się chociaż trochę końmi i rasami koni jeździec. Jest to indyjska rasa koni przypominająca sylwetką konie czystej krwi arabskiej. Rasa ta ma swe początki w morskiej katastrofie. W dawnych czasach u wybrzeży indyjskich zatonął arabski statek przewożący konie wyścigowe. Kilka z nich zdołało dopłynąć do brzegu i przetrwały. Konie te zaczęły krzyżować się z indyjskimi kucami. Rasa powstała na przełomie XIII/XIV wieku w Indiach na półwyspie Kathijawar (stan Gudźarat). Rozwinęła się w wyniku krzyżowania miejscowej rasy z końmi czystej krwi. 

Konie te są jedynymi większymi od kuca końmi indyjskiego pochodzenia. Charakteryzuje (nie licząc skierowanych do wewnątrz uszu i wielkości) je odporność na choroby i wąska budowa. Występuje w różnych umaszczeniach, z wyjątkiem karej (najczęściej kasztanowata). Osiąga wysokość w kłębie wynoszącą ok. 140–150 cm.

Dzięki odziedziczonej wytrzymałości i odwadze używane są w celach jucznych lub jazdy wierzchem.

5. Wśród koni na tej liście nie mogło zabraknąć mojego osobistego faworyta - konie Shire (ex. aequo z koniem cygańskim, o którym napiszę później), któremu bardzo chętnie zaoferowałabym pierwsze miejsce na tej liście, ale postanowiłam być trochę bardziej obiektywna i trochę mniej subiektywna i zasugerować się lekko ogólnie przyjętymi standardami. 

Najbardziej w nich podobają mi się skarpetki, szczotki i wygląd spasionej, wysokiej kluchy z miłym, grzecznym charakterem.

Jest to pochodząca z Wielkiej Brytanii rasa zimnokrwistych koni, jednych z najcięższych, oraz największych koni świata. Użytkowane jako konie pociągowe. W ich ojczyźnie można je spotkać jako konie wierzchowe, co wynika z tradycji angielskiego rycerstwa. 

Konie tej rasy mają budowę ciała harmonijną, są silnie umięśnione, długonogie, z krótkim tułowiem i szeroką piersią. Mają suche głowy o szerokim, często garbonosym profilu, na wysoko osadzonej szyi. Na głowie występują różnego rodzaju odmiany (łysiny, strzałki, gwiazdki). Cechami charakterystycznymi tej rasy są ponadto obfite, jedwabiste szczotki, zaczynające się już od stawu skokowego, krótki, gęsty ogon oraz gęsta grzywa. Maść gniada z dużymi białymi odmianami na głowie i kończynach, siwa, skarogniada i kara. Osiągają wysokość od 1,8 do 2 m.

Są to konie uległe, cierpliwe, spokojne i przyjacielskie o łagodnym usposobieniu.

Najwyższy udokumentowany koń był rasy shire horse. Ważył on 1500 kg i mierzył ok. 230 cm w kłębie. Miał on na imię Sampson.

4. Konie czystej krwi arabskiej powszechnie uważane są za kwintesencję piękna i doskonałości. Ale moim zdaniem wyglądają one często jak gdyby miały one złamaną do środka wewnętrznie kość nosową i były oblane tą samą mazią, jak niemowlaki podczas porodu. A szczególnie te wygrywające pokazy. Ale w porządku - może jednak jest w nich coś wyjątkowego, skoro tak wiele osób uważa je za tak cudowne. 

Konie arabskie pojawiły się na Półwyspie Arabskim co najmniej 2500 lat temu. Są bardzo wytrzymałe, niewymagające w hodowli i szybkie w galopie. Na długich dystansach nie mają sobie równych. Są inteligentne, życzliwe, wrażliwe i przywiązane do człowieka. "Araby" to konie o żywym temperamencie, lecz zawsze posłuszne. Koni tej rasy używano w hodowli wielu innych ras. Jest to najstarsza na świecie rasa hodowanych obecnie koni.

Wśród arabów (z jakiegoś powodu śmieszy mnie takie nazywanie koni) wyróżnia się 3 najgłówniejsze typy koni:

• Kuhailan – typ najsilniejszy, kiedyś używany jako koń bojowy lub użytkowy – gniady lub skarogniady, z mocną szyją, stosunkowo duża głową i często bez wklęsłego ("szczupaczego") profilu (który bywa uważany przez laików za cechę wyróżniającą konie arabskie).
• Saklavi – to koń o wyglądzie najbliższym powszechnym wyobrażeniom konia arabskiego. Sylwetka szczupła, budowa lekka, głowa o charakterystycznej wklęsłości i dużych nozdrzach. Maść często siwa, choć zdarzają się inne. Dawniej używany do pokazów, spacerów i jako koń dla dam. Wbrew pozorom jest to koń o wielkiej dzielności i wytrzymałości (jak wszystkie konie arabskie). Jest jednak drobniejszy od kuhailana, niższy i słabszy. Saklavi bywa najczęściej modelem do zdjęć koni arabskich.
• Munighi – koń o skośnej łopatce, długich kończynach, dłuższej i węższej głowie o prostym profilu. Maść zwykle kasztanowata. Typ bardzo wytrzymały, szybki na krótkich dystansach (pozostałe konie arabskie najbardziej cenione są na dystansach długich i bardzo długich).

Istnieje też kilka innych typów, znanych lepiej w Arabii, np.: Hadban, Hamdan i O'Bajan.

3.
2.

1. Moim zdaniem, jak i zdaniem wielu innych osób, najpiękniejszymi

Przejdźmy teraz od krótkich ogłoszeń parafialnych - albowiem zaczęłam grać w Star Stable Online, lub jak ktoś woli - krócej - SSO. Nazywam się tam Holly Tuliphook i obecnie jestem na serwerze Thunder River. Bardzo chętnie przyjmę do znajomych wszystkich, którzy chcieliby się wśród nich znaleźć ♡ப♡. Najpiękniejszymi moim zdaniem końmi w tej jakże dojrzałej grze są dość niedawno dodane konie Clydesdale i prze-urocze konie północno-szwedzkie.